Odzież robocza a obowiązki pracodawcy

Pracownicy mają bardzo często wątpliwości dotyczące tego, czy ich pracodawca powinien zapewnić im odzież roboczą, czy powinni ją nabyć na własny koszt. Niepewność z tym związana  bywa mocno uzasadniona, ze względu na nieprecyzyjność wewnątrzzakładowego regulaminu pracy lub innych ważnych przyczyn. Kto więc powinien zapewnić odzież roboczą?

Jaka jest różnica pomiędzy odzieżą ochronną a odzieżą roboczą?

Odzież ochronna stosowana jest w celu zakrycia lub zastąpienia odzieży osobistej, a także ochrony pracownika przed zagrożeniami wynikającymi ze specyfiki wykonywanej przez niego pracy zawodowej. Odzież ochronna ma zabezpieczyć pracownika przed niebezpieczeństwem o charakterze mechanicznym, termicznym, chemicznym oraz przed czynnikami atmosferycznymi.

Czym innym jest odzież robocza – przeznaczona do pracy, w trakcie której pracownik jest narażony na duże brudzenie się substancjami nieszkodliwymi dla zdrowia. Odzież robocza jest używana po to, by nie doszło do zniszczenia odzieży własnej pracownika. Powodem jej wykorzystywania jest także produkowanie w danym zakładzie produktów, których wykonanie wymaga zachowania specjalnej czystości.

Kiedy pracodawca jest zobowiązany do zapewnienia pracownikom odzieży roboczej?

Zgodnie z Kodeksem pracy pracodawca ma obowiązek zapewniania swoim pracownikom odzieży roboczej i obuwia roboczego wtedy, kiedy odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu albo znacznemu zabrudzeniu w trakcie jego pracy. Jest to konieczne również ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy.

W ustawie nie zostały sprecyzowane konkretne stanowiska pracy. Kluczowe są więc warunki, w jakich pracownik wykonuje swoje obowiązki zawodowe. Choć w przypadku niektórych stanowisk stosowanie odzieży własnej jest zabronione.